منابع
اخروی، ر. (1365)، سنگ شناسی و جغرافیای گذشته سازند گدوان (نئوکومین پسین- آپسین)در غرب ده بید (فارس). پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه تهران، 101 صفحه.
افشار حرب، ع. (1380)، زمین شناسی نفت ایران، تهران: جزوه آموزشی، دانشکده فنی دانشگاه تهران، 586 صفحه.
آقانباتی، ع. (1385)، زمین شناسی ایران، تهران: انتشارات سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور، 586 صفحه.
برزگرزندی، م. (1386)، بررسی چینهنگاری سکانسی سازندهای گدوان و داریان در برش الگو و چاه شماره 3 سروستان (ناحیه فارس داخلی)، مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد، پایان نامه کارشناسی ارشد زمین شناسی، 212 صفحه.
پروانه نژاد شیرازی، م. (1380). میکروبایواستراتیگرافی زمینهای کرتاسه در شمال شیراز با تأکید خاص بر جلبکهای آهکی، تهران: دانشگاه شهید بهشتی تهران، رساله دکتری زمین شناسی، 307 صفحه.
پروانه نژادشیرازی، م.، صارمی زاده، ا. (1389). میکروبایواستراتیگرافی سازندهای گدوان و داریان در مقطع چینه شناسی کوه حسین (شمال شیراز): چهارمین همایش ملی زمینشناسی دانشگاه پیام نور، مشهد، 9 صفحه.
علیدادی، ن. (1386). میکروبایواستراتیگرافی سازند داریان با تأکید بر جلبکهای آهکی در منطقه دشتک، تبریز: دانشگاه علوم طبیعی تبریز، پایان نامه کارشناسی ارشد زمینشناسی، 64 صفحه.
قلاوند، ه. (1375). لیتواستراتیگرافی و بیواستراتیوگرافی سازندهای داریان و کژدمی در جنوب غرب ایران (نواحی فارس و فروافتادگی دزفول )، تهران: دانشگاه شهید بهشتی تهران، پایان نامه کارشناسی ارشد زمین شناسی، 282 صفحه.
موحد، ز. (1380). میکرواستراتیگرافی سازند گدوان با تاکید بر بخش آهکی خلیج در جنوب غرب ایران (نواحی فارس و فروافتادگی دزفول). پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.
Alavi, M. (2004). Regional stratigraphy of the Zagros fold-thrust belt of Iran and its proforeland evolution: American Journal of Science, 304, p.1-20.
Berberian, M and King, G.C.P. (1981). Towards a paleogeography and tectonic evolution of Iran. Canadian Journal of Earth Science 18, p.210–265.
Catuneanu, O and Abreu, V and Bhattacharya, J.P and Blum, M.D and Dalrymple, R.W and Eriksson, P.G and Fielding, C.R and Fisher, W.L and, Galloway, W.E and Gibling, M.R and Giles, K.A and Holbrook, J.M and Jordan, R and Kendall, C.G.St.C and Macurda, B and Martinsen, O.J and Miall, A.D and Neal, J.E and Nummedal, D and Pomar, L and Posamentier, H.W and Pratt, B.R and Sarg, J.F and Shanley, K.W and Steel, R.J and Strasser, A and Tucker, M.E. and Winker, C. (2009). Towards the standardization of sequence stratigraphy. Earth-Science Reviews 92, p. 1–33.
Dunham, R.J. (1962). Classification of carbonate rocks according to depositional texture. American Association of Petroleum Geologist Memories 1, p.108-121.
Embry, A.F. and Klovan, E.J. (1971). Absolute water depth limits of the Deronian paleoecological zones. Geology Rundsch 61, p. 672-686.
Emery, D. and Myers, K.J. (1996). Sequence Stratigraphy. Oxford, UK: Blackwell Science, 297 p.
Flügel, E. (2004). Microfacies of carbonat rocks. Berlin-Heidelberg, New York: Springer, 976 p.
Geel, T. (2000). Recognition of stratigraphic sequences in carbonate platform and slope deposits: empirical models based on microfacies analysis of paleogene deposits in southeastern Spain. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology 155,p. 211–238.
Haq, B.U and Hardenbol, J. and Vail, P.R. (1987). Chronology of fluctuating sea levels since the Triassic. Science 235, p. 1156–1167.
James G.A and Wynd .J.G (1965). Stratigraphic Nomenclature of Iranian Oil Consortium Agreement Area. American Association of Petroleum Geology Bulletin; 49(12), p. 2182- 2245.
Kheradpir, A (1975). Stratigraphy of the Khami Group in southwest Iran: Iranian Oil Operating Companies, Geological and Exploration Division, Report 1235, 67 p.
Masse, I. P. (1976). Les calcaires urgoniens de Provence (Valanginien-Aptien inferieur). Stratigraphie, Paléontologie, les paléoenvironments et leur evolution. Thesis, Universite Marseillé, 445 p.
Miall, D. (1995). Whither stratigraphy? Sedimentary Geology 100, p. 5–20.
Nicols, G. (1999). Sedimentology and Stratigraphy. UK: Blackwell Science , 355 p.
Simmons, M. D and Whittaker J E. and Jones R.W. (2000). Orbitolinids from Cretaceous sediments of the Middle East revision of the F.R.S. Henson and Associates Collection. In: Hart, M.B., Kaminski, M.A., & Smart, C.W. (eds): Proceedings of the Fifth International Workshop on Agglutinated. Foraminifera. Grzybowski Foundation- University of California. p. 411-437.
Takin, M. (1972). Iranian geology and continental drift in the Middle East: Nature, 23, p. 147- 151.
Vilas, 1., Masse, J. P. and Arias, C. (1995). Orbitolina episodes in carbonate platform evolution: the early Aptian model from SE Spain.Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 119,p. 35-45.
Wells, A.J. (1965). Lithofacies and geological history of Khami Group in South West Iran, LOOC Report. No. 1082, unpublished paper.
Wilson, J.L. (1975). Carbonate facies in geological history. Berlin–Heidelberg, New York: Springer, 471 p.
)