بایو‌استراتیگرافی و تغییرات سطح آب دریا در رسوبات تورونین- کامپانین در ایران مرکزی(برش بهار) براساس روزن‌داران پلانکتونیک

چکیده

در این مطالعه رسوبات کرتاسه بالایی حوضه ایران مرکزی، استان اصفهان، برش بهار به منظور بررسی زیست چینه­نگاری و تغییرات سطح آب دریا مورد بررسی قرار گرفتند. این رسوبات دارای 89 متر ضخامت بوده که از طبقات مارن و مارن آهکی تشکیل شده است .مطالعات انجام شده بر روی روزن­داران در این برش منجر به شناسایی 30 گونه متعلق به 11 جنس از اشکال پلانکتونیک گردید. برمبنای روزن­داران پلانکتونیک، رسوبات کرتاسه بالایی به6 بایو­زون جهانی تقسیم گردیدند که این بایوزون­ها از قدیم به جدید عبارتند از:
     بایوزون شماره یک:  Marginotruncana sigali - Dicarinella primitiva Partial Range؛ بایوزون شماره دو: Dicarinella concavata Interval Zone  ؛ بایوزون شماره سه : Dicarinella asymetrica Total Range Zone؛ بایوزون شماره چهار: Globotruncanita elevata Partial range Zone  بایوزون شماره پنج Globotruncana ventricosa Interval Zone ؛ بایوزون شماره شش: Radotruncana calcarata Interval Zone  
     رسوبات کرتاسه بالایی در منطقه مورد مطالعه بر مبنای روزن­داران پلانکتونیک، دارای سن انتهای تورونین میانی- کامپانین پسین می­باشد. در این بررسی با توجه به مورفوتایپ­های روزن­داران پلانکتونیک، عمق حوضه رسوبی، روند افزایشی از تورونین میانی تا سانتونین میانی را نشان می­دهد. هر چند در زمان سانتونین بالایی عمق حوضه کاهش می­یابد و دوباره در ابتدای کامپانین حوضه رسوبی عمیق می­شود، در انتهای کامپانین و نزدیک به مرز کامپانین- ماستریشتین کم عمق شدگی حوضه و پسروی را شاهد هستیم. 

کلیدواژه‌ها


منابع
- آقانباتی، ع .،1383- زمین شناسی ایران، انتشارات سازمان زمین شناسی کشور      
 
 
Be, A.W.H. (1977). An ecological, zoogeographic and taxonomic review of recent planktonic foraminifera. In: Oceanic micropalaeontology ramsay, A. T. S. (ed.) v. 1: 1-100. pls. 1-12, figs. 1-29, 7 tables. London
Bolli, H. M., Beckman, J. P., Saunders, J. B. (1994). Benthic Foraminiferal Biostratigraphy of the South Caribbean Region, Cambridge University.
Bolli, M.H., Saunders , J.B.& Perch- Nielsen, K. (1985). Plankton Stratigraphy ; Cambridge University Press, Cambridge, vol: I .p. 87-154.
Bolli,  H.M. (1966). Zonation of  Cretaceous to Pliocene marine sediments based on Planktonic foraminifera . Boletin Informativo Asociacion Venezolana de Geologia , Mineriay Petroleo, p. 2-35
Caron, M. (1985). Cretaceous Planktonic Foraminifera, in Boli et al.: Plankton Stratigraphy, Cambridge University Press, p.17-86
Hart, M.B. (1980). A water depth model for the evolution of the planktonic Foraminiferida, Nature, Vol. 286, p. 252-254.
Loeblich , A.R., Jr- Tappan , H. (1988). Foraminiferal General and their Classification : Van Nostrand Reinhold Company , New yourk ,2 Volumes, 970 p. plus 212 p, and 847 pl.
Premoli Silva, I., and Verga, D. (2004). Practical Manual of Cretaceous Planktonic Foraminifera, course 3, in Verga, D., and Rettori, R. (Editors) International School on Planktonic Foraminifera: Universities of Perugia and Milano, Tipografiadi di Pontefelcino, Perugia, Italy,283 p.
Robaszynski, F.,Caron., M, Gonzalez., Donoso J.M.,Wanders, A. A. H. (1988). Atlas of  Late Cretaceous Globotruncana.
Robaszynski , F and Caron , M. (Coordinators) (1979). Atlas de Foraminiferes Planctoniques du Cretace Moyen(Mer Boreale et Tethys) , Cahiers de Micropaleontologie  (1) :p. 1-185.
Sliter, W.V and Leckie, R. M. (1993). Cretaceous planktonic foraminifers and depositional environments from the Ontong Java Plateau with emphasis on Sites 803 and 807. In Bergern.